Als 10-jarige jongen ging ik elke week naar Willy, onze oppas. Ik keek hier altijd erg naar uit: thuis was het ook leuk, maar bij Willy maakte je appeltaart (waarbij je met een vork gleufjes in de appel maakte) en die at je dan op terwijl je met een dekentje op de bank cartoons keek. Daar konden we bij ons thuis niet tegen opboksen, aangezien wij nog niet eens kabel-tv hadden. Daarnaast kwam Willy je ook altijd halen van school als je met nul acteertalent deed alsof je niet zo lekker was, terwijl mijn ouders me in de ochtend nog aanspoorden het ‘toch nog even op school te proberen’ wanneer je de hele nacht bloed opgehoest had...
Benieuwd naar de rest van het artikel?
Word nu abonnee en krijg onbeperkt toegang tot alle artikelen op van12tot18.nl, inclusief persoonlijk profiel om artikelen makkelijk te selecteren, delen en bewaren.